Eigen Kijk

Sjaak (19 jaar) geeft aan hulp nodig te hebben omdat hij er zelf niet meer uit komt. Hij is gezakt voor zijn laatste jaar managementopleiding. Bij het eerste gesprek geeft hij blijk van genoeg zelfreflectie. Hij weet van zichzelf dat hij koppig en dominant kan zijn. Als hij vindt dat dingen op zijn manier moeten gebeuren, staat hij niet meer open voor de inbreng van een ander. Het lukt hem niet de rem op ‘zijn eigen kijk’ te zetten. Daarmee brengt hij zichzelf keer op keer nodeloos in de problemen.

Hij uit zijn ongenoegen of afkeuring in het bijzijn van anderen zo duidelijk, dat leraren en medeleerlingen waar hij van afhankelijk is en met wie hij moet samenwerken tijdens schooluren en stage, hem liever zien gaan dan komen. Toch moet hij met hen verder wil hij zijn diploma behalen.

Hij begrijpt dat hij zich in zal moeten houden als hij vindt dat anderen het uitvoeren van taken niet goed doen. Om dit ook daadwerkelijk te doen zal hij de rem op zijn kritische manier van uiten moeten zetten.

Zo was Sjaak tijdens de laatste periode van het afgelopen schooljaar op een stageplek waar hij taken kreeg die minder interessant waren dan hij gedacht had. Omdat hij wel werk ‘zag’ ging hij op eigen houtje taken uitdelen aan het personeel. Deze proactieve houding werd niet op prijs gesteld door de leidinggevenden. Ze vonden dat hij te weinig oog had voor anderen en niet goed samenwerkte.

Sjaak vindt van alles, maar daar redt hij het niet mee. Hij vertelt vol spijt dat hij met regelmaat de stagebegeleider of de medestudenten vertelde hoe het in zijn ogen moest. Op dat moment vond hij zichzelf zo in zijn recht staan dat hij dit belangrijker vond dan een ‘diplomatiek meegaan’ in de wensen van zijn opleiding.

Ik leg hem uit dat het slim is je doel in de gaten te houden. Als het doel is ‘je diploma behalen’ ben je op dat moment afhankelijk van de eisen die de school stelt. Zelfs als dit in Sjaaks ogen onredelijke eisen zijn. Je kunt je ongenoegen wel aankaarten, maar als je merkt dat je niks bereikt of zelfs de kans loopt geschorst te worden, is het eieren voor je geld kiezen.

In de therapie help ik Sjaak het innerlijk verzet dat het ‘gewoon meedoen’ op school in hem aanwakkert te doorvoelen en doorgronden. Sjaak ervaart hiermee dat hoe meer hij het aandurft het verzet in hemzelf op te lossen, hoe minder het nodig is dit in de buitenwereld uit te vechten.

Je kunt je eigen waarheid, normen of waarden koesteren en uitdragen bij diegene die ze willen horen en hier een juist gevoel voor ontwikkelen. Sjaak moest leren dat je niet te allen tijden op alle plekken je kijk kunt uiten. Nu heeft hij dit door de ontstane schade op harde wijze geleerd. Doordat hij in de therapie zijn eigen innerlijke verzet heeft onderzocht, zal hij dit schooljaar minder verblind zijn door eigen gelijk. Hij geeft aan open te kunnen staan voor de kijk van een ander.

Vanwege de waarborg van privacy van cliënten is gekozen voor een fictieve naam.